Ludzkie Drogi
Dokąd mnie prowadzisz drogo mego życia?
Co mi dziś szykujesz moja przyszłości?
Podasz łyżkę miodu na osłodę bycia?
Czy też dzień kolejny mojej samotności?
Moje życie dawno ,od już się skończyło.
Teraz pozostało tylko mi cierpienie.
Lepiej już nie będzie jak by mi nie
było.
Mam do losu o to wielkie rozżalenie.
Wspomnień bardzo wiele ,z barwnej mej
młodości.
Wydeptane szlaki ,gdzieś na górskich
halach.
Dzisiaj mi pozostał ból złamanych
kości.
I samotność która całkiem mnie zniewala.
Tak więc moi drodzy ,cieszcie się
młodością.
Zdrowiem ,życiem ,siłą tym żeście są na
fali.
Bo czasami przyjdzie bić się z
samotnością.
Która jak ,i mnie dziś tak i was wypali.
Cieszcie się mili moi dniem dzisiejszym ,bo nigdy nie wiecie co przyniesie jutro .Może kolejny radosny dzień? A może gorycz ,cierpienie ,samotność .Bo nigdy nie wiemy dokąd zaprowadzi nas droga naszego życia
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.