Ludzkie krajobrazy

stanęła radość i złość
w ludzkim przebraniu
na Pradze na przeciw Floriana

złość mała, garbata
radość wysoka, chuda i pomarszczona
prześcignąć nie mogły się w gonitwie goryczy
złość na radość krzyczy
radość biadoli na poczekaniu
by złości dorównać w narzekaniu

i tak od wieków zarania
nie dość jest prześcigania

Pewnego pięknego, wiosennego wieczoru, stałam na przystanku, miałam okazję przyjrzeć się bardzo osobliwej parze staruszków…

autor

Margaret

Napisany: 2005-03-31 Dodano: 2005-04-01 12:28:59

Ten wiersz przeczytano 555 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie