Głupota poety
Zastrzegam, że wiersz ten nie został stworzony by kogoś urazić.
Znowu mnie dopadła
Wena Głupców
I próbuje mi wmówić,
Że tworzę coś cennego.
Coś co przez wieki będą pamiętać,
Co memu pokoleniu pomoże
Zrozumieć życie.
A tak na prawdę wiem,
Że to tylko czcza pisanina,
Grafomania na życzenie greckiego
Bóstewka,
Co dawno odeszło w zpomnienie.
I co ja mam zrobić z tą pustą Wenką.
Chyba tylko się poddać:
Napisać i zapomnieć.
autor
Sylwia Staśkowiak
Dodano: 2007-03-20 18:39:58
Ten wiersz przeczytano 501 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.