Luna

Czerń dookoła.Niby ponura z natury
jednak rozświetla, niby błękit
na niebie tak dzisiejszy,
zimny.
Księżyc srebrny ze srebrnymi oczami
zdobi myśli wszyskie plącze
niby pająk letni,tkający sny
Rozświetla dzień ten jedyny
tak ważny przecież a tak często zapomniany
uśmiech jeden z wielu uwieczniony,
najpiękniejszy ten jeden,ten tutaj
W oczach cień.Nigdy jednak nie przyszło
Świata czarno widzieć.
Tyle słów jeszcze nie wypowiedzianych
nie wymyślonych przez ludzi
Po co je wymyślać,i tak się nie uda,
w sercu po prostu zostawić
tam gdzie ich miejsce.



Czarne serce,czarne wszystko
głęboko tonie w cieniu,
czerń tak piękna mnie ogarnia
zewsząd tak pogodna
kto powiedział że Ona
że ktoś w czerni skąpany
w błekit nie ubiera świata
który w myślach moich skapany
Milion jasnych kwiatów
dla czerni kontrastem,
serca są obrazem,tak jasnym,
jedynym na świecie



No bo nie ma przecież.
Drugiej takiej róży.

autor

Thomas_Santi

Napisany: 2005-07-09 Dodano: 2006-11-10 08:34:15

Ten wiersz przeczytano 493 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie