lunatyczka

pewnej nocy obudził mnie jego krzyk
zagubiony jak koszyk owoców we mgle
rozsypane pod stopami czerwone jabłka
śmiech wikliny topionej w morfinie
białe róże pokropione kroplami
czerwonego szaleństwa
drabina kolców
zanurzona po górski szczyt w szale
tańcząca tango z nieokiełznaniem
23 stopnie do obłędu
opętania stopniami żelaznej drabiny
dudniące kroki bestii w noc dnia końca świata
zataczamy koła wokół nieba
i wybuch
szaleństwo spokoju
wariactwo wiecznej powagi
coraz szybciej i szybciej
bębny, głos bębnów
i nagle piekło milknie
zasłuchane w pewne klaśniecie dłoni
świat staną w miejscu wpatrzony
w złączone portrety
jeszcze przez chwilę
brzmi w uszach echo bezlitosnego dźwięku

zamiast panować nad światem
wolę mieć władzę nad jego końcem

autor

Seneri

Napisany: 2005-09-13 Dodano: 2007-10-06 15:07:47

Ten wiersz przeczytano 400 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie