Lustro
https://www.youtube.com/watch?v=X9doLGPa2T4 "Nie ma lustra, które by lepiej odbijało człowieka niż jego słowa." - Juan Luis Vives.
Otarłem się dzisiaj o srebrne lustro,
przecież znam odbicie oczu tych
smutnych.
Oddają siermiężne życie okrutne,
bałem się w nie spojrzeć, w pobliżu
pusto.
Zatraciły już blask i chciwość życia,
jakże błoga cisza... stado uciekło.
Usta zakwiliły w sercu zapiekło,
jak wilczur zawyłem w niebo z ukrycia.
Pochyliłem głowę i biorę pióro,
chciałoby się zdobyć wielkie
przestrzenie.
Pod mymi nogami twarde kamienie,
za oknem jak w duszy, smętnie, ponuro.
Ja chcę teraz siły, żaru do walki,
brakuje już czasu, masz jedną chwilę.
Napisz epitafium... na tej mogile,
a wszędzie wokoło... stają zegarki.
"Prawdzie możesz spojrzeć w oczy, jedynie patrząc w lustro." - Conrack.
anula-2
Komentarze (64)
Grażyno, dziękuje za miłą wizytę i ciekawą refleksję,
przyjemnie mi było Ciebie poznać.
Pozdrawiam - Do widzenia.
Tereso popatrz przeszło cztery lata, a zobacz ja
patrzę w lustro ze wstydem po tych korektach. Będę
musiał kiedyś przejrzeć moje wiersze na Beju właśnie
pod kątem błędów, które zapewne są.
Pozdrawiam i dziękuje za wizytę.
Ładnie samo życie, dobra refleksja i prawda że tylko w
lustrze można spojrzeć sobie w oczy.
Niestety, tak z wiekiem bywa.
Ważne, żeby dało się spoglądać w lustro bez wstydu.
Podobają mi się te rozważania.
Drobna uwaga co do zapisu: spacja po ... i "chciałoby"
się rozjechało.
Pozdrawiam Grzegorzu
"Każdy widzi w lustrze to, na co zasługuje, i każdy
uważa, że zasługuje na coś więcej." - Andrzej Lewicki.
Miłego dnia, sentencja z ludzkim egoizmem.
Odbicie w lustrze ukazuje nam całą prawdę bez ściemy,
z czasem niechętnie do niego zaglądamy, widząc na
twarzy wyraźnie odbity znak czasu, ktorego nie da się
cofnąć...
Pozdrawiam Grzesiu :)
Byłem przy Twoim wierszu niedawno, takie chwile aby w
naszym życiu nie następowały, ale niestety muszą.
Opisuje tę chwilę zwątpienia którą każdy człowiek w
swoim życiu ma, jedną lub kilka, a później już tylko
pustka.
Miło mi było Cię poznać Marku.
W tym wierszu rzeczywiście odnajduję podobieństwo do
mojego, w którym opisuję smutne oblicze po stracie
tego cennego daru jakim jest miłość.
http://wiersze.kobieta.pl/wiersze/kiedy-352793
Kaziu zawsze jak patrzę w lustro widzę ciągle tę samą
osobę - niezmienną, dopiero jak wnuki przychodzą i
mówią - dziadku posiwiałeś, przygarbiłeś się, wtedy
widzę upływający czas.
Trzymaj się w zdrowiu Kazimierzu. Dziękuje za
obecność.
To co widzimy w lustrze od nas zwykle zależy, toteż
myślę, że lustra się nie oszuka, wymowna refleksja,
piękne wersy, pozdrawiam serdecznie.
Nie zawsze jesteśmy zadowoleni z odbicia w lustrze,
bez którego nie wyobrażamy sobie życia.
B.ładny wiersz,
serdecznie pozdrawiam :)
samo życie..-pozdrawiam cieplutko
Piszesz bajkowo. Czytam i jestem w baśni. Oto pieśń
Meduzy, która pozostała sama, bo wszystkich zabiła
spojrzeniem. Bardzo mi się podoba, gdy widzę to tak
dosłownie. Pozdrawiam:)
Obecnie widzę w lustrze nieogolonego staruszka
zainfekowanego wirusami grypy. :)
Pozdrawiam Grzegorzu i dziękuję za komentarz, nawet
jak był nie na temat. Liczy się, że zajrzałeś. :)
bardzo dobra życiowa refleksja - czasem w lustrze
widzimy to co chcemy widzieć:-)
pozdrawiam