lustro weneckie

między mną a nią
przezroczysta ściana
ja i ona - jedna
ale nie ta sama
dzieli nas czas, przestrzeń
dzieli tafla szklana


będąc w innym świecie
wiedząc co się stanie
perspektywa czasu
inne postrzeganie
bezlitosna szyba
tłumi me wołanie

zajrzyj w nasze lustro
zobacz szare cienie
słuchaj mego krzyku
poczuj me cierpienie
uwierz mi że możesz
zmienić przeznaczenie...

autor

gothica

Napisany: 2005-10-11 Dodano: 2005-10-11 16:47:34

Ten wiersz przeczytano 587 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Sylabiczny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie