Lustrzane odbicie

obiecaliście nam raj
nie wyludnione miasta

omamiliście
pustymi słowami
które odbijały się
potem echem po
skamieniałych sercach

bramy szarości
ze zgliszczami zaufania
pamiętam jedynie
krzyk zabijanej kobiety
przeciwnej zbrodni
teraz pozostało jej
wisieć na szafocie

pamiętam też chłopca
niskiego w okularach
lustrzanych
który siedział cicho
na ganku

czytał jakiś list z nieba
anioł przyniósł
dziś rankiem

pisał że koniec
bliski już
że kajdany znowu
się zatrzasną
na trupich rękach

szkoda że tak późno

autor

pan_zagubiony

Dodano: 2007-03-15 21:31:42

Ten wiersz przeczytano 499 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Bez rymów Klimat Wrogi Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie