Machina

Machina, co przeklina
bezustannie
imię swego twórcy.


Obraz który brzydzi Się
farby
szpecącej płótno.

Serce, zamknięte na krew
która tętni w rytmie
twojego pulsu.

I zmrużone oczy, bo
łzami nachodzą
wpatrzone w Ciebie bez końca.

Mogłabym zatopić wszystkie lądy
Świata,
gdybyś zebrał łzy, niknące gdzieś w pościeli.

I zagłuszyłabym startujące rakiety,
gdybyś splótł łkanie, cichnące pośród bezkresnej pustki.

A gdybyś mój żal przemienił w energię
to zabłysłabym najjaśniej na całym niebie

gdybyś w ogóle wiedział...

autor

firstsign

Napisany: 2006-01-01 Dodano: 2006-11-02 16:29:12

Ten wiersz przeczytano 382 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie