Machnatka I
Tam gdzie wiatr cicho szepce pośród łąk.
Tam gdzie strudzony człowiek znajduje
wytchnienie wśród cieni jabłoni.
Tam gdzie drzewa bujnymi liśćmi i owocem
porastają.
Tam gdzie szczęście i smutek w granicach
swoich pozostają
a w Machnatce ludzie wciąz trawają.
To miejsce traktuje jak drugą matkę.
autor
Sergiej.WKS
Dodano: 2007-09-19 19:09:39
Ten wiersz przeczytano 628 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Bardzo nostalgicznie. Trochę Anatewka mi się
skojarzyła.
Nie ma jak patriotyzm lokalny!!! Wielki plus za słowa
uznania dla swego miejsca zamieszkania!!!
krutki ale tresciwy, podobaja mi sie porownania,czekam
na kolejne Twoje wiersze :)