Magia gór
Przebywam w górach chętnie..
Na szczyty spoglądam pokornie.
Widok z wysokości tworzy magię.
Po wierzchołkach błądzą oczy olśnione.
To przestrzeń wielowarstwowa,
w błękicie chmur zatopiona.
Wzruszenie i nieśmiałość tworzą te
chwile.
Zaczarowany krajobraz faluje we mgle.
Ogrom przestrzeni i wrażeń,
pakuję w walizkę wspomnień…
Wsłuchuję się w melodię natury.
Z młodzieńczych lat wracają obrazy,
wędrówki po górach i przygody.
Przytłaczają pięknem czarujące widoki.
Dech zatyka ogrom przestrzeni.
Upaja ten widok wspaniały,
nieskażone cywilizacją obszary.
Czuję tu wolność i młodość duszy.
Komentarze (4)
pięknie poetycko klimatycznie
pozdrawiam serdecznie :)
Każdy ma swoje ulubione miejsce, które jest dla niego
magiczne.
kocham gory! piekny wiersz
pozdrawiam:)
Krystku, taki magiczny widok, a ty rozszarpujesz go
zdaniami.