Magiczny poranek
https://youtu.be/wTgWX_62paE
Samotne serce budzi się do życia
kolorem ciepła wschodzącego słońca
cichy szept morza i piaszczysta plaża
tańcem radości
Światło poranka zakwita przyjaźnią
kwiatem uśmiechu dotykiem orientu
czule pobudza z rumieńcem na twarzy
zachwyt uniesień
Los usłał drogę z płatków róż czerwonych
wśród śpiewu marzeń pięknego ogrodu
w kropelkach rosy kryształowe szczęście
lśni gwiazdką nieba
A radość rześka niczym powiew bryzy
boskim przesłaniem ukojenia duszy
słodkim nektarem rozpali ust zmysły
płonąć z miłości
Komentarze (59)
Cieplo robi sie na sercu czytajac, pozdrawiam.
Miłosny i poetycki ten poranek:)
Pozdrawiam
Ładnie
Delikatna kobieta :-) z subtelnym wierszem :-) pięknie
:-)
Przepełnione miłością wersy
pozdrawiam
Ciepło robi się w sercy,czytając takie
wiersze.Pozdrawiam.
Płonąć z miłości i to jest to, czego nam potrzeba.
Bardzo miło jest czytać tak dobre wiersze. Pozdrawiam
Irys:)))
Śliczny cieplutki wiersz. Pozdrawiam Irysku.
Cieplutki pełen optymizmu i delikatności
serdeczności:)
"Samotne serce budzi się do życia" - uwielbiam ten
optymizm u Ciebie Mariolko :))))
Tulaski dla Ciebie paaa :))
Pięknie Irysku
Cieplutki tekst
Pozdrawiam:-)
piękne słowa pozdrawiam
Piekny wiersz :)
Pozdrawiam :)
w świecie pełnym podłości brakuje nam tej poetyckiej
radości