Mając siebie.
Od pół wieku już nad Pisę przychodzimy.
Tu łabędzie zaraz do nas podpływają,
stroszą pióra, głosem wdzięcznym nas
witają.
To jest nasz zakątek, tu w szczęściu
błądzimy.
Tu szumiały wierzby, zawilce pachniały,
a kaczeńce złotem malowały łąki.
Drzewom wiatr całował rude jędrne pąki,
a forsycje w dzióbki słoneczko łapały.
Widzisz miła nic się w życiu nie
zmieniło,
jak w miłości naszej, która nam
przetrwała.
Wiele lat i siwych włosów nam przybyło.
Ta ławeczka szczęsna zawsze zapraszała.
W piękny wieczór gdy nikogo tu nie było,
najskrytszych tajemnic tutaj się nabyło.
508
autor
bronislawa.piasecka
Dodano: 2022-03-20 00:57:02
Ten wiersz przeczytano 1473 razy
Oddanych głosów: 35
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (34)
Witaj,
uroki dobrych miłych wspomnień...
Usmiech i pozdrowienia /+/.
Pięknie. Z prawdziwą przyjemnością czytam Twoje wersy.
Pozdrawiam :-)
Serdecznie dziękuję za milutkie komentarze. Nadchodzi
wiosna, a wraz z nią piękne wiersze, spacery radość
wśród zwierząt. Oby taka w nas gościła. Pozdrawiam.
Pięknie, klimatycznie, z przyjemnością przeczytałam,
Broniu.
Pozdrawiam Cię serdecznie.
Nostalgicznie i ciepło. Na moje ucho trochę za dużo tu
"tu". Co myślisz o zamianie "tu nad Pisę" na "już nad
Pisę", w czwartym wersie "gdzie w szczęściu..." Gdyby
wiersz należał do mnie zamiast
"W piękny wieczór gdy nikogo tu nie było,
najskrytszych tajemnic tutaj się nabyło." napisałabym
np po przecinku
„a w niejeden wieczór bezludny i ciemny
stawała się świadkiem najskrytszych tajemnic.”
Mam nadzieję, że autorka wybaczy mi te czytelnicze
sugestie. Miłej niedzieli:)
Piękny, klimatyczny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
Lubię takie wiersze, wyzwalaja wzruszenie
Duzo zdrowia Bronisławo
Upragnione i wysnione miejsce, gdzie zatrzyma sie
czas- tak potrzebne, gdy obok wali sie swiat...
Pozdrawiam
Urzeka klimat wiersza,
pozdrawiam bardzo serdecznie:)
Pięknie, wzruszająco, jak u Ciebie, a sonetowa forma
zawsze dodaje. Pozdrawiam serdecznie
Bardzo serdecznie dziękuje za miłe komentarze. Tu nad
urocza rzeką wiele się działo. Spacerowali młodzi,
starsi wiekiem i mamy z dziećmi. Jak przyszła wiosna,
to ptactwa było bardzo dużo, drzew pięknie obsypanych
kwiatem i dorodnymi liśćmi. Serdecznie pozdrawiam.
piękny sonet o miłości i przyrodzie.
Piękne, ciepłe wspomnienie uroczego
zakątka...Pozdrawiam Broniu :)
Wiosna na Warmii jest cudna
Uroczy obraz wyczarowałaś. Piękne to melancholijne
wspomnienie, wzruszające serce. Pozdrawiam serdecznie,
udanego dnia:)