Maki !

Maki !


Rosły sobie dwa maki
tuż przy polnej drodze ,
ich czerwone płatki
były teraz tu w modzie !

Kołysały się na wietrze
w takt melodii granych ,
a echo daleko je niosło
z górskich kolib śpiewanych !

Kiedyś jakiś chłopiec
potrącił maczka jednego ,
jego zaś przyjaciółka
opatrywała go rannego !

Mój ty kochany mówiła
nie umieraj tu przy drodze ,
wiesz że ja bez ciebie ,
umrę w żalu i trwodze !

Mówiła mu piękne słówka
ratunku czasem wołała ,
on biedny na oczach jej konał
a ona nad nim płakała !

Nie było ratunku dla niego
maczek umierał powoli ,
rzekła rozżalona przyjaciółka
ludzie – nas to też boli !!!


Józef Komar

autor

Qvo Vadis

Dodano: 2009-06-15 14:55:50

Ten wiersz przeczytano 730 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie