Mała iskierka
Pod tym samym niebem błądzimy
Widząc gwiazdy te same na niebie
W naszych myśli wołanie wsłuchani
Coraz bliżej nam jakoś do siebie.
Wrzesień minął, październik za progiem
Jesień puka i zimnem już wieje
Lecz ta mała iskierka co płonie
Ciepłem swoim nam dłonie ogrzeje.
Więc otulmy ją dłońmi naszymi
By nie zgasła zdmuchnięta przez słowa
By płomieniem wesołym strzeliła
Ta serc naszych cichutka rozmowa.
Niech rozświetla wieczory i ranki
Kiedy zima już dobrze zagości
Może z nami do wiosny zostanie
By rozkwitnąć w tym czasie
miłości….
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.