Małpy i Zebra

Arkadiusz Łakomiak

Małpom dziwnie dziś wesoło,
obrażają wszystkich wkoło.
Wśród gałęzi gęstych siedzą
i o wadach innych bredzą.

- Zebra, to koń z Bożej łaski,
ni to w pręgi, ni to w paski.
Spójrzcie na tę jej budowę,
toż to ciało niemal krowie!

Grzywa, jak na starym ośle,
ledwo na jej skórze rośnie;
a te uszy – widzieliście?
Jakby dwa zwiędnięte liście.

Patrzcie, jakie ma kopyta,
to kopyta są (że spytam?).
I jej oczy, ta figura,
ogon prawie jak u szczura.

Nogi może ma i ładne,
tylko chodzi mało zgrabnie;
nos piękniejszy u prosiaka!
Ot i cała zebra taka.

Tak się małpy z zebry śmiały,
że aż z drzewa pospadały!
Teraz nie jest im wesoło,
śmieją się z nich wszyscy wkoło.

autor

PanMiś

Napisany: 2014-06-01 Dodano: 2014-06-20 12:04:18

Ten wiersz przeczytano 5670 razy

Oddanych głosów: 51

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie