Mały śmieszek
Jest w Pażochach Julka mała,
taka piękna i wspaniała.
Ciągle skacze, ciągle bryka
buzia jej się nie zamyka.
Mała dziewcze, wygadana,
pytań wiele ma od rana.
Czemu to? A czemu tamto?
Przecież wiedzę jest mieć warto.
Blondyneczka mała, zgrabna,
no a buzia jaka ładna.
I w policzku ma dołeczek,
taki mały, mały śmieszek.
Przypadkowo ją poznałem
gdy spotkanie z tatą miałem.
I myśl przyszła mi od razu
wiersz napisać w korytarzu.
Na kolanie wiersz pisany
i dla Julki przekazany.
Może przyjdą takie chwile
pana Janka wspomni mile.
Komentarze (31)
Napisz o mnie, miło wspomnę