Mały, wielki cud

po stracie Ojca

Co za pustka, wielki żal,

Targają mną złe uczucia,

Rozsypuję się od wewnątrz

Czy takie małe uczucie może być tak wielkie?




Przecież to był tylko ojciec.

Więc czego mi tak brak?

Czyżby bezpieczeństwa? Miłości?

Zamknąć oczy mi strach!

Wciąż nawiedza mnie jego duch,

Chociaż właściciel jeszcze żyje,

Każdy jego jeszcze ruch,

Jego wielkie kłamstwa kryje,

Kłamstwa, wymierzone przeciw mnie!

Wymyślone, bym umarła w biedzie.

Sama myśl o tym zabija mnie,

Wkłada nóż w moje skołatane serce.

On mnie nie kocha, on już mnie nie chce

Ma nowego syna, nową rodzinę

Czy kiedykolwiek uśmiechnąć się jeszcze zechcę?

Czy rozniosę jeszcze radości choć krztynę?

Choć jest nadziei jeszcze część,

Ta, którą dał mi Bóg,

Jahwe daje mi uśmiech, radość

Taki mały, wielki cud.

autor

Kasiass

Dodano: 2005-12-17 19:31:22

Ten wiersz przeczytano 501 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie