MAMA...

Jest tyle rzeczy, o których chciałabym móc powiedzieć,
swojej Mamie ukochanej, tej jedynej i najdroższej.
Chciałabym umieć z Nią porozmawiać, chyląc usta szczerości
i niedościgniętego spokoju...ducha, umysłu i ciała.
Tak bym chciała niewinnie jak dziecko, uciec w krainę radości
i o tym wszystkim rozmawiać bym chciała – zbyt wiele we mnie słabości.
Lecz moim rozmówcą osoba Twarda, o twardych – jakże – zasadach;
gdzie nie ma miejsca na czułe serce, gdzie nie chcą słyszeć o ludzkich wadach!!!
Kochana Mamo, ja dziś ten wiersz piszę, który mało potrafi wyjaśnić,
jesteś Wspaniałym człowiekiem, więc po co tak życie waśnić...?

autor

Łasiczka

Dodano: 2005-09-30 15:03:37

Ten wiersz przeczytano 519 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Sylabiczny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie