Mamo...

To już pięć lat jak odeszłaś mamo, ale Twoja miłość jest z nami .

Tyle lat, dobrych lat
Miłością utkanych,
Słów pociechy zawsze
Sercem darowanych.

Nieprzespanych nocy,
Szarpanych troskami
O los młodych gniewnych
Wiatrem popędzanych.

Matczynego trudu,
wiecznej gotowości
z uśmiechem na ustach,
w welonie świętości.

Zrozumiałam Ciebie
Najlepiej , gdy sama
Rączki swoich córek
W mych dłoniach trzymałam.

Dawałaś mym dzieciom
Oparcie w potrzebie.
Całowałaś najczulej,
Mordki tulące się do Ciebie.

Teraz życzeniami
Szczodrze srebrzonymi,
Malujesz nieboskłon
Dla nas , tu na ziemi.

Gwiezdną księgę rozłóż
Z receptami na życie,
Sięgniemy po nie gdy
Drogi splącze życie.

Przytulam pamięć dni
Ciepło Twych rąk , Mamo.
W bladym świetle znicza
Myślą się spotkamy.

autor

donna lukrecja

Napisany: 2006-07-26 Dodano: 2006-07-26 08:20:28

Ten wiersz przeczytano 410 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie