Margaretka

Biała margaretka tuli się do oka
Posadzona szczęśliwa w bajkowym ogrodzie
lecz posmutniała gdy płacz zobaczyła,zmokła


Mała perełka skapnęła na jej dłonie
Zostawiając ślad niezmywalny, wyszuszony
ale ona czuła że serce mocniej bije


Aksamitne usteczka popękały ze smutku
Zdziwiona,że jedna łza daje niezwykły akt żalu
stopniała, jak bałwan wystawiony na słonku.

autor

ola-ja

Dodano: 2006-07-12 23:58:24

Ten wiersz przeczytano 3755 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie