Marność

Witam Was kochani po dłuższej przerwie i serdecznie pozdrawiam. Jestem już w domu i mam nadzieję, że teraz będę do Was częściej zaglądać. Mój pobyt u dzieci był bardzo udany (nie licząc stanu mojego zdrowia). Życzę Wszystkim miłego dnia, ze słoneczkiem w tle:)




Srebrzyste gwiazdy, to coś co kocham
to zwiastun pogody na nowy dzień
przepiękny ranek budzi do życia
i ociepla duszę, słoneczny wdzięk.

Nastraja serca, cudowną mocą
osusza wody które wezbrały
budzi tęsknoty, te zapomniane
jest drogowskazem, dla ociemniałych.

Utkany dywan, w świetlistym mroku
i słońca promienie, w jasności dnia
to tak jak woda, dla ust spragnionych
na wielkiej pustyni, gdzie tylko wiatr.

To matka natura, jest tak szczodra
rozdaje swe skarby, rozpieszcza nas
lecz człowiek marnością jest i pyłem
choć może zostanie, gdzieś po nim blask.

autor

Isia05

Napisany: 2017-09-27 Dodano: 2017-09-27 12:21:43

Ten wiersz przeczytano 1594 razy

Oddanych głosów: 33

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie