Martwa przyjaźń

Leżę...
w jeziorze moich łez...

Niebo załamało się
gwiazdy spadły mi na głowę

Każdy mój oddech boli
Twój oddech mnie zabija...

straciłam wszystko co miałam
a może tylko myślałam, że mam...

Odeszłaś
a ja zostałam z woreczkiem wspomnień
boli...
jak łańcuch przykuty do szyi...

Kiedyś obiecałaś mi
pomocną dłoń

Dziś nie chcesz nawet
podzielić się ze mną swoim tchnieniem...

Leżę w trumnie
a nasza przyjaźń
ubrana w czarny płaszcz
przybija młotkiem gwoździe do jej wieka...


Umarłam a ty nie dałaś mi ani jednej łzy...

autor

Angel

Dodano: 2004-05-27 08:59:57

Ten wiersz przeczytano 522 razy

Oddanych głosów: 41

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie