Marzeń zew

Na skraju lasu jak marzeń zew

Tych zwieńczonych koroną drzew

Usiadłem sam na ściętym pniu

I nim psy odszczekają śmierć dniu

Ziemia obróci mnie w zakurzoną noc

Gdzie otuli mnie zimny gwiazd koc


Na skraju rzeki płynie sen i grzech

Jej zwierciadło olśniewa twój śmiech

Usiadłem sam na prawym brzegu

I nim porwie mnie w swym biegu

Utonę w błękicie oczu niczym głaz

Jakby miał to być ten ostatni raz

autor

baltazaR

Dodano: 2008-07-22 13:51:35

Ten wiersz przeczytano 464 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie