Marzenia

Meandry walczącej sławy
Ciężar okropnej karmy
Wstajesz i upadasz
A potem bolą Cię kolana...
Wicher rozwiewa Twe marzenia
Jak kombajn ścina je w zarodku
Może jutro...?
Tysiące myśli w nabrzmiałej głowie
Tysiące ukłuć na naskórku
Tysiące cięć na Twoich nogach
Oset marzeń...
Nie wierzysz w swoje ciężkie chwile
Ujmując los wątłymi dłońmi
Jak bocian stoisz jedną nogą
W cieple swej miłości...
Bo choć bolesne są wspomnienia
Nigdy nie stworzysz nienawiści...

autor

Duch99

Dodano: 2006-10-16 15:10:29

Ten wiersz przeczytano 583 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie