Z marzeniami bywa różnie

Ostatnia strofka mnie uśmiechnęła.
Dla mnie liczy się teraz :)
Pozdrawiam :)

Jak wydasz, to się znajdą gdzieś na półce, jak
zostawisz tylko w internecie, to różnie z tym bywa.
Ludzie wykradają strofy, nawet całe wiersze i przy
niewydanych - liczy się kto pierwszy pokazał słowo na
papierze.

Wiem, że zawsze pisanie wierszy Ci znakomicie
wychodziło, Andrzeju. Ten też jest tego dowodem :)
Serdecznie pozdrawiam :)
Maryla

Dobry życiowy przekaz. Cóż warty jest człowiek, który
po sobie nic nie pozostawia.
Przez całe życie dążymy do tego aby zapisać się w jego
kartach i pozostać u innych choć miłym wspomnieniem.
Pozdrawiam.
Marek

Ano roznie...Podoba sie.
Pozdrawiam:)

Wiersz bardzo ładnie napisany. Treść niewyszukana, b.
bliska każdemu chyba poecie.
Pozdrawiam serdecznie:)

Czy pozostawimy coś po sobie? Ty przynajmniej dajesz
sobie taką szansę. Wiersz z dużym urokiem.
pozdrawiam :):)

pewnie każdy z nas piszących ma podobne myśli.

Pięknie z wiarą napisane.

Masz rację. Trzeba sprawdzić, patrząc z nieba, co z
naszymi wierszami będzie sie działo. Aby tylko nie do
pieca na podpałkę. Ileż to czasu człowiek stracił.
Zobaczymy. Pozdrawiam serdecznie.

O ile wiem, w celach klasztornych w niebie nie ma
telewizorów. Jedynym meblem oprócz wyrka jest
klęcznik. ;)
Fajny, szczery wiersz Andrzeju.
Pozdrawiam serdecznie. :)

Andrzeju, i dowcipnie, i z sensem, plus

Nie dla zysku ani sławy
dla zwykłego przypomnienia
że żył taki to a taki
i co miał do powiedzenia.

ano godoł godoł wiele
spłodzil dzieci mioł wesele
dęba wsodził dom postawił
we wsi baby tylko mdlały

z ukłonem dla autora

Miło było poczytać.
Pozdrawiam.

Bardzo fajny.