Marzyciel o dorosłości
Wspomnienie tamtych lat
Miałam duszę Marzyciela
Z sercem na dłoni
Świadomy pragnień
Ludzkiego uśmiechu
Krótkiej rozmowy
Bezinteresownych przyjaźni
Wszystko miało sens
Miałam duszę Podróżnika
Nie rozważał za i przeciw
Istniało to pierwsze
Do odważnych bowiem świat należy
Na scenie życia
Ludzkich dramatów
Niesprawiedliwych podtekstów
Skarg i zażaleń do świata
Głos zabrały
Irytujące wymogi dorosłości
Bez wyobraźni
Rzeczywistość postradała zmysły
Roześmiała się Marzycielowi w twarz
Uciekły od kpin
Beztroskie obrazy namalowane w sercu
Wiedział że ma jeszcze pisać
Nie padło w tej sprawie ostatnie słowo
Chciał ocalić siebie od zapomnienia
I tylko to z tamtego musiało pozostać
Komentarze (15)
Ciekawy ale czytając pogubiłam się i podpisuję się pod
komentarzem beti100. Mimo to podoba mi się bardzo.
Pozdrawiam serdecznie.
jest tu pewna niekonsekwencja w ujęciu podmiotu
lirycznego. Piszesz " miałam duszę marzyciela" a
później " świadomy pragnień" ( on ) Może powinno
brzmieć " świadomego pragnień", albo wyeliminować " ja
na rzecz "on" ? Poza tym wiersz jest ciekawy i
zatrzymuje czytelnika pozostawiając go w zadumie nad
utraconymi ideałami młodości. Nostalgicznie fajny :-)
Podoba mi się, ale w pierwszej części oddzieliłabym
przerwą "Miałam duszę Podróżnika..."
Pozdrawiam :)
Ładny wiersz, choć rzeczywistość śmieje się w twarz,
warto marzyć.
:)
tak niech marzyciel pisze i ocali
wspomnienia:)))))pozdrawiam
Bardzo ładny wiersz, podoba mi się. Dobrze jest mieć
marzenia
z nimi żyje się łatwiej, chociaż nie zawsze się
spełniają.
Pozdrawiam serdecznie. Dziękuję.
marzenia i podróże
dzięki twoim wersom powróciły
wspomnienia
Dobrze, że "Nie padło w tej sprawie ostatnie słowo".
Pozdrawiam :)
(:
i niechaj Marzyciel pisze, ocali wspomnienia:)
Na starość powrócą wspomnienia
i wszystko wróci jak bumerang...+++
Pozdrawiam
Bardzo pięknie piszesz, lubię czytać Twoje wiersze!
Pozdrawiam serdecznie:)
Rzeczywistość bardzo często daje życiu kopa
marzenia aż bolą gdy się nie spełniają,
często nawet takie, takie bardzo proste
ale i tak – zakrętów dużo mają
Pozdrawiam serdecznie
Życie koryguje młodzieńcze zapędy, marzyciel
dorośleje, ale tkwi w nas:))
Fajny wiersz.