Maszyna w człowieju
Nie czuje ciepła, nie czuje też zimna- to
maszyna.
Nie czyni dobra, nie czyni zła- to
maszyna.
Nie ma sumienia, nie ma też serca- to
maszyna.
Tą maszyną byłem niegdyś ja...
Poczułem ciepło, poczułem też zimno- jestem
więc człowiekiem.
Czyniłem dobro, czyniłem i zło- jestem więc
człowiekiem.
Mam juz sumienie, mam też serce- jestem
więc człowiekie.
Żadne uczucie nie jest mi obce,
bo dzieki nim stałem się człowiekiem...
autor
Machinerii
Dodano: 2005-01-31 16:46:23
Ten wiersz przeczytano 457 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.