Matka..

Klęczała...
na kolanach go trzymała.
Spoglądał na nią-
ostatkiem sił...
A ona z troską w oczach...,
tak chciała by żył.
.. Widziała, jak go zabiera.
Matka patrzała, jak jej syn umiera, a
śmierć? śmierć tańczyła, a przy niej kosa...
na śniegu klęczy matka... jej stopa bosa.
Obydwoje śmierci się bali,
razem- uceikali,
Ale On nie wytrzymał... zgasł jak płomień świecy,
do teraz w mych uszach płacz matki, płacz kobiecy.
Przegrali, a może przegrała?
Matka,która za syna by życie oddała...

Mamo, przepraszam jeśli Cię czasem ranie... wybacz!Chcialabym, żebyś była ze mnie dumna...

autor

Dżola

Dodano: 2006-01-24 19:43:51

Ten wiersz przeczytano 477 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie