W matni

na moim biurku każdego dnia
papierów masa - tych ważnych
a także można rzec doraźnych -
ma rozpacz czasem sięga dna

chcąc zaznać choć chwilkę spokoju
by w ciszy pracować - wertować akta
przekładać, odkładać ad acta -
muszę zamykać drzwi do pokoju

i jestem w mojej samotni
i słychać tylko westchnienia
nad złudnym efektem wolności

gdy wciąż nic się nie zmienia
jak wyrwać się z tej matni
stale roztrząsam w marzeniach

... nie samą pracą człowiek żyje ... czasem o tym zapominamy ... :)

autor

Artystka28

Napisany: 2007-03-29 Dodano: 2007-04-01 17:24:18

Ten wiersz przeczytano 416 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie