Matryca
/Bruzdy/ popr.
Ściemniała płytka przyszłość ukrywa
To, co przed rylcem jeszcze nieznane
Ostrą krawędzią wiór na bok spycha
Skiba odpada - bruzda zostaje
Życie tworzywo sprawnie ubiera
Z bezwładnych żłobień układa zarys
Czasem zbyt mocno wnika w materiał
Zamiast kształtować - głęboko rani
Ważnym, co w płatku kartki zatrzyma
Jakie odciśnie w strukturze znamię
Zużyte prasą kontury zmiękną
Ryt śladów z formy erozja zmaże.
Dzięki Leszku :)
autor
mroźny
Dodano: 2009-01-10 13:50:25
Ten wiersz przeczytano 572 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Znakomity wiersz! Ja osobiście odnoszę go do życia
człowieka i jego nieustannych prób i... uderzeń prasy,
która łagodzi "kontury" jego planów... wygładza... i
zostaje... właśnie. Co zostaje? Znakomity!
Czasem rylec wbija sie zbyt głęboko,ślad zostawia,choć
uciekamy od niego,chcąc zamazać lub przykryć czymś
bruzdę,by nie widzieć tego co po nas...
matryca życia rylec w niej głęboko ryje ale w
tym bólu każdy z nas żyje plus
Rewelacyjny wiersz - chyba każdy chciałby wiedzieć
jaką "bruzdę rylec na matrycy życia" nam odciśnie!
Podziwiam wyobraźnię i zdolności pisarskie...
wiersz matryca Pytanie ukryte w nim co ślad zostawi
głębszy to co zrealizujemy faktycznie czy tylko na
papierze wizje zostawi Dylemat tak ważny w sensie
życie bo jak żyjemy czy wszystko da się zaznaczyć ale
wniosek... Trzeba tworzyć zgłębiony ślad wcinać w
pamięć wszechobecną swoje działanie z myślą o
przyszłości ziemi i ludzi bo każde zatrzymanie w
realizacji marzeń jest przemijaniem Taki wniosek z
bardzo dobrego i mądrego wiersza Dobre pióro wnika w
świadomość i wyobraźnię, bo taki miedzy innymi ma cel
poezja Brawo !!Pozdrowienia szczególne bo wiersz
wyjątkowo mi się podoba
Mądry wiersz...aż wyrwalo się westchnienie