Blizna
/Bruzdy/
Blizna wspomnieniem nabrzmiała
Zmarszczki spłaszczyła na czole
Życie pulsuje arterią
Oczy myślami zamglone
Jaźnią przemknęło zdarzenie
Chwilą rozbłysły źrenice
Uschły na wargach pytania
Trwając, by prawdę usłyszeć
Niebo nic mówić nie chciało
Spojrzeniem rozwarło dłonie
Wskazując promieniem Słońca
Dwie linie bruzdą złączone.
autor
mroźny
Dodano: 2009-01-09 07:22:32
Ten wiersz przeczytano 788 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (15)
Życie ,to szlak nieznany,raz głębiej,a za drugim razem
płycej ślad w sercu żłobi,pozostawiając bolący kawałek
gdzieś w duszy.
Pięknie napisany utwór podoba mi się.
Bardzo głęboki wiersz w treści, przekazie i zawartych
w nim przemyśleniach.
ładny, rytmiczny wiersz, blizny zostają na duszy po
bolesnych, trudno gojących się ranach
pięknie bo sens prawdy w słońcu to jest kierunek i
sens życia Bardzo dobry Na tak!
blizny zawsze pozostają, wiersz łatwy w odbiorze, a
takie lubię najbardziej
hmm...wiersz wart przeczytania ,doskonała treść
Smutne przeżycia odbijają się na twarzy, nie trzeba
pytać, widać.
Ciekawy wiersz - wspomnienia bywają różne i
pozostawiają blizny, mi się bardzo podoba Twój wiersz!
Ładne rymy, dobry rytm... czyli wszystko w najleppszym
porządku.
Piekny wiersz. Bardzo mi sie podoba. Duzy plus.
Wiersz nieźle zrymowany, dobrze poprowadzony, talko
płytki tematycznie, prawdę mówiąc można go skwitować
tak, jak Aut.
Dobry rytm i rym ,łatwo i przyjemnie sie czyta i
wydaje mi sie ,że jest w nim zawarta w smutku ...jakaś
niepewnosc nadziei.
Strasznie mi się podoba, czyta się go łatwo i
przyjemnie, choć ma głębszy sens. Ładne rymy.
Chciała, nie chciała, blizna została.