Melanż

kropelka alkoholu

spływa po naszych marzeniach

barwiąc je i urzeczywistniając

niszczy je na zawsze



mienią się kolory w pryzmacie szklanki whisky

ten piękny pijany świat jest moją ojczyzną

kolejna butelka nadzieji znów nie daje odpowiedzi

jarzmo samotności dotyka....



traumatyczne przeżycia i głupota

brak sensu istnienia

idę tą drogą w ślepy zaułek

w takt muzyki kolejnych toastów



czy tak mamy żyć

z kojącymi promilami we krwi i bólem na zmęczonej twarzy

poprostu najłatwiej uciekać w opary etanolu

więc Melanż trwa i nie daje słodkich owoców





słysze dźwięk rozlewanej wódki......

Dla tych, którym ucieczka w alkohol wydaje się jedyną możliwą drogą przetrwania w szarej codziennej egzystencji...

autor

Hłasko

Napisany: 2005-08-14 Dodano: 2006-08-29 22:30:23

Ten wiersz przeczytano 2046 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie