mgła rano wstaje...

W srebrzystej szacie
mgła rano wstaje,
myśli ubiera
w kwitnące gaje

gdzie świeci słońce
ptaki śpiewają
motyle barwne
kwiatów szukają

szczęście się śmieje
radosnym głosem
wiatr ciepłem szumi
kołysze kłosem.

Może jest za nią
kraina z baśni
gdzie kroczy zgoda
i nie ma waśni?

Rękę wyciągam
by wznieść do góry
zasłonę białą,
rozgonić chmury.

I jak w teatrze
zasłona leci…
A za nią? Co to?

Nadzieją świeci ?

:)

autor

Maryla

Napisany: 2006-01-06 Dodano: 2006-01-07 14:49:29

Ten wiersz przeczytano 701 razy

Oddanych głosów: 32

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie