W mgle pozostał obraz matki

...wiersz poświęcony mojej mamie Zofii...smutny dziś dzień MAMO...3 lata bez CIEBIE, a wczoraj Twoje urodziny, imieniny były...

...wspom­nień za­war­tych w pa­mięci roz­działach,
strof pięknej kur­sy­wy niech czas nie wyk­reśli,
bo pa­mięć, choć krucha, to by­wa jak skała,
a tej nie spo­pieli eroz­ja, póki my docześni...


...być może dla świata byłaś tyl­ko człowiekiem, ale dla niektórych mamo byłaś całym światem...


Gdy gaśnie płomień matczynego życia,
ból obezwładnia, tak strasznie bez czucia.
Szukam znów drogi, by żale zawrócić,
we śnie obrazy do życia przywrócić.

Z oczu łzy płyną, smaku ich nie czuję,
wokół samotność i ból prześladuje.
Snem uciszony, na chwilę tak krótką,
daje odetchnąć z nadzieją malutką.

Wciąż za przeszłością we śnie nocą gonię.
I nadchodzi lęk, jak przyszłość ochronię?
Widzę cień matki, ze świata martwego,
tam też przenikam, dziwnie spokojnego.

Powoli idę w stronę odmienioną,
czas zatrzymany, jakby pod osłoną.
Smutku nie widzę w oczach i jej geście,
i w głosie cichym i matki szeleście.

I siwych włosach i pięknie oczu Jej,
błysnął na krótko promyk nadziei mej.
Twarz tulę swoją w zimnych mamy dłoniach,
dusza ma żalem jakże zrozpaczona.

Dłonie tak twarde, znów są wyciągnięte,
może dziś losem nie będą zamknięta?
Podnoszę głowę, płaczą znów i marzę,
tyle tu bólu, w tym dziwnym wymiarze.

Wokół tylko chłód, stoimy tak blisko,
ogarnia mnie mgła, ściele wokół wszystko.
Przysłania mroki, czeluści obok nas,
trzyma uczucia. Wiem, pożegnań to czas.

Obraz już znika, wysuwa w nicości,
wstępuję gdzie mgła, szukam obecności,
mamy tam nie ma, w zaświaty wędruje,
dzieci zostawia, ich nie potrzebuje.

Próbuję we śnie pamięci przemycić,
obraz matczyny do serca uchwycić.
Jakby zamglony, ja znów zrozpaczona,
mgła usuwa się, naturze zwrócona.

Nie obchodzi mnie, co pomyślą inni,
pochylam głowę. Płaczę...płaczą silni.
Mgła rozmyła łzy i tęskne uczucia,
hen za horyzont. Sny są bez współczucia.

...wiersz po przeróbce...

...tam gdzie swe og­niska przes­ta­je pa­lić życie, śmierć do­gasza os­tatnie słowo...

autor

Halina53

Napisany: 2016-05-20 Dodano: 2016-05-20 08:46:02

Ten wiersz przeczytano 936 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie