A miało byc tak pieknie...

Milosc na odlegosc to nie miłosc...

Byl sobie chłopak i dziewczyna.
On był przystnojny,ona piekna.
On madry,ona takze.
Od roku łaczyła ich miłosc.
Miłosc jak myśleli ogromna,najwieksza na świecie.
Milosc wspaniała i nie zapomiana.
Spotykali sie codziennie.
Gorace pocałunki,długie rozmowy.
Chwile tak wiele znaczace,chwile tak piekne.
On wyjechał,studiował.
Ona została sama.
Znosili to ciezko.
Teskna przygniatała ich cale zycie.
Gdy spotkali sie po dlugim czasie,bylo jak w niebie,tak cudownie.
Lecz,on znowu wychał.
Brutalny powrot do rzeczywistoci.
Ona znowu sama.
Tesknota niszczyła jej swiat.
Kazdy telefon.lub list,byl jak glos z nieba.
Oprocz tego jednego ostatniego.
Zerwał z nia.
Nie podal przyczyny.
Caly swiat jej runął,wszystko mometalnie sie zniszczyło.

Spotkała go po jakims czasie.
Wszystko stalo sie jasne:
Gdy przychał tu ,byl załamany ta rozterka.Przyszła do niego jakas dziewczyna.On byl troche wciety.Wiadomo co sie działo.
Ona zaszła w ciaze.Teraz musza wziac slub.Nie moze jej zostawic.
Lecz na koncu wyznał jej,ze
"Kocham Cie i kochac bede do ostanich życia chwil,jak nikogo nigdy na świecie"

autor

olexi

Napisany: 2005-07-07 Dodano: 2005-07-07 22:18:12

Ten wiersz przeczytano 373 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie