Miasto z piernika
most na rzece
jak chińska dżonka
obejmuje brzegi
chmury polerowane słońcem
nieważne
że z cegieł i zaułków
wychodzą kolejne wspomnienia
nabrzmiewają w oczach
dom Kopernika
pnie się w górę
kruszy gwiazdy
a my
z ich pyłu
rodzimy się na nowo
autor
ILL
Dodano: 2009-04-29 12:38:42
Ten wiersz przeczytano 1695 razy
Oddanych głosów: 47
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (40)
Przybliżyłaś kawałek historii w zapachu pierników.
Kopernik, też z pewnością upaja się nim do tej pory.
Czytając ten wiersz miałam wyobrażenia jakieś
bajeczne:)
Ciekawy sposób opisania miasta. Bardzo liryczny. Czuć
w nim specyficzny klimat
Jeszcze dodam, że jest tam również krzywa wieża,
niesamowite wrażenie jak chce się pod nią stanąć.
Poza Kopernikiem miasto szczyci sie o.Rydzykiem.
Toruń to najbardziej magiczne miasto w Polsce
Piękna starówka Dorożka, manekin , szewska, szeroka.
Kiedyś zgubiłem tam serce i co roku przemierzam 500km
by je odnaleźć.
Bardzo fajny tekst
plus
byłam tam jakiś czas temu wspominam to miasto
zpiernika i kafejkę niedaleko pomnika -ładny wiersz
-pozdrawiam
Piękny opis.Przypomina mi się jak siedziałam w kafejce
w Toruniu nad rzeką:))
Smaczny wiersz :),duży +
świetny wiersz. Skruszone gwiazdy niczym proch z
którego powstajemy. Pozdrawiam
jedni się rodzą z gwiazd, a inni... :) piękny wiersz
"a my z ich pyłu
rodzimy sie na nowo"
warto przystanąć nad tą myślą
zwrócić uwagę na to że nie wszystko się tu kończy że
wielkośc któregoś dnia stanie sie mała a liczyć będą
się nasze uczynki
Bardzo, bardzo interesująco napisałaś. Z podziwem
wielkim ślę ukłony :)
Dobry i smakowity kawałek pierniczka...
ładny wiersz - miasto z piernika przyciąga :), dla
mnie szczególnie ostatnia strofa
Czytając tytuł już wiedziałam, że to o Toruniu i tym
bardziej zagłębiając w się w bajkowy klimat Twojego
wiersza nie trudno odgadnąć , że to właśnie to miasto.