Między ciszą a ciszą
Zamykam oczy
Staję się ciszą
Ruch ptasich skrzydeł
Drzewa się kołyszą
Wiatr
szybko przebiega
między gałęziami
O czym szepczą liście
zdziwione psotami
figlarza co trąca
obiega kołuje
nie daje spokoju
wciąż je irytuje
Otwieram oczy
Staję się ciszą
Pisk opon klaksony
krzyk ludzi syreny
Drzewa się kołyszą
autor
jote
Dodano: 2018-05-08 21:32:30
Ten wiersz przeczytano 918 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (28)
Cisza, która jest w nas, w sercu, pozwala delektować
sie światem z jednej strony z drugiej , chroni przed
jego przejmującym hałasem.
Pozdrawiam.
Fajny wiersz,pozdrawiam
wiatr ma potworną siłę ...dlatego drzewami kołysze...
wiatr ma potworną siłę ...dlatego drzewa koł
Tak sobie pozwole zartem, miedzy cisza a cisza jest
"a" :))) Pozdrawiam
cisza w sercu, która potrafi zakwitnąć w hałasie
życia, to jak piękny kwiat na pustyni.
ciekawe nawiązanie do Turnaua.
pozdrawiam, miłego dnia :)
Ciekawy kontrast przedstawiłaś. Faktycznie istnieją
dwa światy, cywilizacja i natura. Ta ostatnia koi, ta
pierwsza jest przyczyną wielu chorób. Ta druga
wypierana i niszczona jest przez pierwszą. Oby
człowiek ten proces zatrzymał...
Ślę moc serdeczności Elu :)
Też mi się z Turnauem skojarzyło :)
Pozdrawiam cichutko, dobrej nocy :*)
☀
W tym bezmiarze ciszy, każdy inaczej ją słyszy...
Bardzo ciekawie napisany
Witaj, bardzo ciekawy przekaz i bardzo sugestywny.
Podoba się,
Pozdrawiam.:)
...jak u Turnaua:))
Wiersz bdb sie czyta
Przekaz i metafory tez mi sie podobają
Przypomniałaś mi
https://www.youtube.com/watch?v=Lta4t-Tk5kg
Pozdrawiam serdecznie :)