między człowiekiem a lasem

w oddali maluje się zieleń
bezpiecznie i ciepło w jej ciszy
w słońcu igły się mienią
koronę powietrze kołysze

pójdę przypatrzę się z bliska
drzwi otwarte wchodzę
tu mrówka w pyszczku coś ściska
kania pod kapelusz chowa młode

w drzewach podpierających niziutkie niebo
najwcześniej budzące się ptaki
strzepują ze skrzydeł
krople rosy

w liściach gra subtelnie dłoń wiatru
ciepły powiew wypchnięty z leśnych płuc
zaprzecza przemijaniu

zapraszam (:

autor

maria anonym

Dodano: 2005-04-14 18:07:09

Ten wiersz przeczytano 562 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie