Między nocą a dniem

Gdy w nocnych objęciach
Trzymana spokojem,
Gdzie biel pościeli szeleściła,
Oni – w uścisku oboje
A noc ciała ich pieściła.

Łza – aprobatą lub zaprzeczeniem myśli
W oczach obraz rozkoszy,
Gdy nagle księżyca niepewność
Jak sęp ofiarę patroszy
Ulgę przyniósł lub chwili zmienność.

Nie są już ciała spojone w obrazie
Choć może jedno i drugie tęskni
Może znów pod pędzel wpadnie,
Bo oni choć byli piękni
Dnia nie wzięli zbyt dosadnie.

Dla porzuconych przez świt

autor

rafka

Dodano: 2006-11-15 08:25:57

Ten wiersz przeczytano 450 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie