Między szeptem a krzykiem...

Między szeptem a krzykiem szukam ukojenia,
pierwszego nie słyszę, drugie nazbyt boli.
Choć tak bardzo pragnę twego uwielbienia,
odmawiasz wszystkiego...nawet tej niewoli!

Między śmiechem a smutkiem,dusza cierpi męki,
pierwszego zabraniasz,drugie...nakazujesz.
Choć usta w uśmiechu,żałość tłumi dżwięki,
tęczę nie barwami - lecz czernią malujesz!

Między moim grzechem a Twą niewinnością,
pierwsze nazbyt ciąży,lecz drugie rozgrzesza.
Snuję się jak zjawa,z uczuć stanowczością,
zmagam się jak umiem,jak umiem pocieszam.

Między snem a jawą, tę miłość kołyszę,
pierwsze zbyt realne, drugie wiatr rozprasza.
Wszystkie Twoje słowa,pozamieniam w ciszę!
Nawet takiej ciszy serce się...doprasza...

Znowu dopadł mnie smutek...nie obroniłam się tej nocy przed nim...

autor

zwyczajna kobieta

Dodano: 2007-07-19 12:24:17

Ten wiersz przeczytano 1198 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie