z miejsca zdarzenia
nawet żal
nie utopi się
We łzie
Kapiąc
na ubranie
popełni samobójstwo
wsiąknie wyschnie
jedyna poszlaka
z pozostawionych chusteczek
przesiąkniętych smutkiem
strzępów papieru
listu może
zaprowadzi
do drzwi
goryczy i pustki
pary drażniącej
oczy
smutek - sąsiad
obojętnością przemilczał
zamknął drzwi
na świat.
autor
little_girl
Dodano: 2009-12-06 20:11:11
Ten wiersz przeczytano 763 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Nie widzę komentarzy a szkoda, bo wiersz ciekawy.
Niech żałują ci, którzy go nie przeczytali. Mnie
przywiodła intuicja i nie żałuję.
Pesymizm ogranicza myślenie i nie pozwala na
realizację działań.
Pozdrawiam:)