Mieszkają tam mali ludzie o...

Czarka balsamu maleńkości

Jest gdzieś pod obłokami takie małe miasteczko,
gdzie ogromny kamień stoi
miasteczko małe, bo domy w nim małe –
ogrody jak naparstki krawcowej
a uliczki skręcające do donikąd są tak wąskie,
ze ludzie się do siebie przytulają
i witają dotykiem policzków

To miasteczko okolone jest rzeczką,
płynie tak wolno by szumem swym
nie zniszczyć tego pięknego skarbu

Mieszkają tam mali ludzie o wielkich sercach
ludzie od których emanuje dobroć i wielkość
wyrażająca się to tym,
ze osoby tam mieszkający mówią do siebie wierszem

Słowa płyną melodyjnie jakby z kurantów z wielu kościelnych wież
Ich modlitwa poranna jest śpiewna i rzewna
Życzenia sobie składają ,najpiękniej ze słów., na słowo mi wierz
Słowa ich same składają się w mozaiki, na wietrze drzewa

Nie sposób tam wejść niezauważony,
Wszyscy się znają znakomicie,obcy nie jest intruzem
Ażeby wejść słowami poezji do tego miasteczka,
Otrzymuje się u jego bram czarkę balsamu maleńkości

Nowy przybysz zmienia się i upodabnia do mieszkańców
Jest taki jak oni, po prostu śpiewa i wierszem mówi
Jestem tutaj, wypiłem czarkę, stoję na nowej ziemi
Piszę małymi literkami, wiem,że wiele się w życiu zmieni

Będę pisał małe strofy o sile mocarza, kogoś silnego
Rozwieszał je na maleńkich krzaczkach jaśminu białego
W nowym, małym, daleki jestem od trosk miasta dużego
Tu wszystkie kłopoty są małe, ale uczucia pozostają ze starego

Po staremu kocham, mam bukiecik maleńki w dłoni
Trzymam go dla ukochanej, chcę by przyszła i została
Gdy usłyszę jej szczebiot, serce radośnie mi dzwoni
Podam jej czarkę balsamu,zostańmy

Autor:slonzok
Boleslaw Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2018-03-26 Dodano: 2018-03-26 16:51:25

Ten wiersz przeczytano 512 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie