Miksuję wszystkie obłędy swe...

Miksuję wszystkie obłędy swe
Tak dziwnie jest żyć inaczej
W separacji ze świadomością



W tej czarze mrocznej
Wszystkie owoce dawno już
Przegniły na przemian
Z radością
Ze smutkiem
I żalem



W przedziwnym odrętwieniu trwam
W pewności że ludzie są dobrzy
I bóg jest dla nas dobry kochający
I tych haseł wzniosłych
SPRAWIEDLIWOŚĆ i NIESPRAWIEDLIWOŚĆ
Nie ma



Pomnikowo stoję
Nie zmieniam miejsca
Wciąż constance dla innych
Dla siebie na fali złudzeń
Dryfuję smagana wiatrem przemian



Panowie w białych kitlach
Święci czyściciele umysłów zbłąkanych
Z kaftanem bezpieczeństwa w rękach
I strzykawką uspokojenia dla mych dendrytów
Z szelnowskim uśmiechem jeden na twarzy
Drugi z lekka obłąkany w ruchach tanecznych



Panowie w białych kitlach nie pomogą
Niech biją w drzwi moje szare
Nie otworzę.

autor

Leandria

Napisany: 2007-02-26 Dodano: 2007-02-27 15:03:52

Ten wiersz przeczytano 402 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie