Miłość
Dla tych wszystkich, którzy wierzą w prawdziwą miłość....
Tristan i Izolda na wieki zasnęli.
Oboje do królestwa statkiem płynęli.
Izolda poślubić króla Marka miała,
jednak w Tristanie sie zakochała.
Kochankowie eliksir miłosny wypili
i przez przypadek w nieszczęście sie
wpędzili.
Ukochana z królem markiem wypłynęła,
a dusza rycerza z tęsknoty usychała.
Odmawiał wszelkiego napoju i jadła.
Izolda powróciła i przed zwłokami padła,
a serce jej pękło ze smutku i miłości
i przez to oboje trafili do krainy
ciemności.
Ale ich romans i w grobie trwał,
a gdy ścinano rosnący głóg, odrastał.
I tak zakończyła się historia miłości,
pełna smutku, nadzieji, ale i radości...
Wierze w taka miłość i życze jej wszystkim....
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.