MIŁOŚĆ

Jakże jest piękna , gdy spogląda na ludzi
Góruje swym sercem, otula nas płaszczem
Chroni przed burzą i wiatrem, i zawieją
A na zakrętach spowalnia nasze biegi
Nie wszystkimi drogami ,
podąża za nami
i nie łatwo o jej spotkanie
jednak jak w tłumie wypatrzy, zapuka
Nie odchodzi wraz z nocą, nie straszny jej dzień
Zatrzymać ją przy sobie trudne zadanie
Lecz , gdy już osiądzie , bywa tak wytrwała
Lecz tam, gdzie zamieszka, bywa tak wspaniała

autor

żukel

Napisany: 2013-10-25 Dodano: 2013-10-25 20:43:05

Ten wiersz przeczytano 2327 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Nienumeryczny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie