Miłość
Miłość to kwiat zerwany w pośpiechu,
Czas do rozmów, czas do śmiechu,
Kilka kroków, kilka gestów,
Piękno tęczy, płatka śniegu.
Parę łez i garść wspomnień,
Wiele marzeń i wiele dążeń.
Wiele chwil spędzonych razem,
To wszystko i nic zarazem,
To kilka liter, co stają się wyrazem,
To jedno słowo jest duszy obrazem.
Miłość to rzecz wielka, niepojęta,
To wyprawa przez dwojga ludzi podjęta.
To nuta serca, melodia ducha,
Jest przewodnikiem dla tego, co słucha,
Dla tego, co wierzy, co wie, co to
skrucha,
Bywa, jak bajka wysnuta,
Jak podmuch wiatru, kropelka deszczu,
Jak zimny dotyk przyjemnego dreszczu.
Komentarze (3)
miłość to kwiat zerwany ten pielęgnowany i ten
usychający .......
Pięknym krużgankiem przebiegasz spotykając raz miłość
jak kwiat zerwany w pośpiechu, innym razem
zatrzymujesz się by sercem westchnąć.
Milo spędziłem czas przy Twoich słowach wiersza.
Pozdrawiam
Z przyjemnością przeczytałam wiersz kilka razy,
troszkę wyliczanka- ale jak najbardziej z sensem.
Przykuł moją uwagę, pozytywnie. Pozdrawiam cieplutko,
D.