Miłość

Czy miłość można prowadzić za rękę?
Czy można schować się pod jej sukienkę?
Czy raczej miłość nas prowadzi?
Czy jako matka naszym sercom radzi?

Miłość dzikuską, która dotyka każdego.
Z szalonym śmiechem prowadzi nas do tego,
Byśmy z dniem każdym coraz bardziej zagubieni
Nie zbłąkali gdzieś w krainie cieni.

Czy zła zmora? Czy dobra wróżka?
Bezczelnie- za szybko prowadzi do innego łóżka.
I nie słucha gdy nie chcesz.
I nie broni gdy biegniesz...

I lekarstwa na nią nie ma.
Miłość prowadząca- zgubna.
Niczym pani w masce-
My, niemocni w jej wszechmocnej łasce.

I bawi się nami niczym kukiełkami.
Da "miłość" do zabicia deskami.
Czasem dużo łez i krzyku.
Możliwości bestia ma bez liku...

Lecz bez miłości żyć nie możemy...
Jej tylko naprawdę pragniemy.
I zgodzić się muszę z jedyną mądrością-
Miłość cierpieniem- cierpienie miłością!

autor

Gosiek

Napisany: 2003-09-11 Dodano: 2008-12-27 21:37:03

Ten wiersz przeczytano 516 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie