Miłość do lalki

Jej oczka błyszczały
gdy moje płakały

A buzia się śmiała
gdy ja ze strachu drżałam

Ją ubierały moje małe paluszki
w jedyną sukienkę starą w kwiatuszki

Jej rączki tuliły
gdy ludzkie czyny bardzo raniły

To jej włosy czule głaskałam
gdy z głodu prawie umierałam

To ona całowała ślady po biciu
gdy ja siedziałam cicho w ukryciu

Ona wszędzie ze mną była
gdy mnie rodzina samą zostawiła

Ona pomagała w ciemną noc zasnąć
i nie pozwalała ostatniej iskierce zgasnąć

Lalka...
to moja pamiątka
ale nie jedyna...
Choć ślady z ciała znikły
Serce rany trzyma...

to protest przeciwko odrzucaniu dzieci

autor

majka

Napisany: 2005-02-07 Dodano: 2005-02-08 20:00:59

Ten wiersz przeczytano 433 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie