***miłość moja aż po grób...***

smutne słowa miłość i grób .. dużo żalu i bólu w tym
wierszu.(((

pięknie przedstawiona miłość, aż po grób...wiersz
wspaniały

ten wiersz dokładnie podpada pod definicję
"Grafomania (z greckiego: "gráphein" - rysować, pisać
i "mania" - szaleństwo), patologiczny przymus pisania
utworów literackich. Określenie o wydźwięku
pejoratywnym.

W większości wypadków pojęcie to dotyczy natręctwa
pisarskiego występującego u osób, o których sądzi się,
że nie mają odpowiedniego talentu. Jednak grafomania
nie musi wiązać się z brakiem predyspozycji
pisarskich, może wynikać z rozmijania się z percepcją
sztuki i literatury właściwej dla danej epoki.
Grafomania jest bardziej zauważalna u autorów, którzy
łączą przymus pisania z dążeniem do upowszechniania
swoich utworów, mimo negatywnej oceny ich poziomu
artystycznego."

Bardzo piękne, szczere wyznanie miłości, szkoda że nie
odwzajemnionej. Dla takiego uczucia nie warto umierać.
Gdzieś po świecie spaceruje ten, który ciebie też tak
pokocha.

Na miłość nie ma rady... lecz nóż nie jest wcale
dobrym rozwiązaniem... Oby Ten, którego kochasz został
przy Tobie...

Jeśli szczerze ciebie nie kocha - nie bądź taka skora
do tego sztyletu..."Tego kwiatu ci pół światu" - albo
i...więcej. Wiem...łatwo powiedzieć...

Mam nadzieję, że nigdy Ci tego nie powie, że on też
kocha po grób!!

Miłość bywa tak silna i trwała, że nie tylko po grób,
ale i poza grobem istnieje... Nie wiem, czy ten
sztylet pomoże...

Olu...smutnym slowem napisany..ale i tak wiele w nim
determinacji i walki o to piękne uczucie masz otwarte
serce.....bardzo osobisty wiersz.....jestem pod
wrażeniem....kochaj ile tchu w piersi...

Kazda milosc wydaje sie nam,az po grob...nastepna jest
silniejsza,dojrzalsza...ponad wszechswiat..,tak
wiec..wyrzuc ten sztylet i pisz dla nas...